Photo a day May, YOUR PERSONALITY

Μάιος Ημέρα 30η,YOUR PERSONALITY
Ο χορός των παπουτσιών.
Αγαπημένα μου παπούτσια,
πόσα ξέρετε, πόσα ακούτε και δεν μιλάτε ποτέ. Εκτιμώ πολύ την διακριτικότητα σας.

Κάθε ένα από εσάς μια πλευρά του χαρακτήρα μου, φωτεινή ή σκοτεινή, όλες υπάρχουν και πολεμάνε μεταξύ τους ποια θα κυριαρχήσει κάθε φορά.

Αυτή η οινοπνευματί πλατφόρμα, άνετη αλλά και σέξι, που είναι το τελευταίο μου απόκτημα, μου έχει γίνει αχώριστη.
Χρώμα ήρεμο και φωτεινό που σου φτιάχνει την διάθεση. Το λουλούδι σε καθόλου διακριτική θέση καλύπτει τα δάχτυλα που φαίνονται λιγάκι ίσα ίσα να προκαλούν την περιέργεια.
Έτσι πρέπει να είναι οι γυναίκες,σκέφτηκα όταν το είδα.
 Όλο μυστήριο και όχι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές. Ας θυμόμαστε πως στο θαυμαστό βασίλειο των ζώων στο οποίο ανήκουμε, το αρσενικό είναι ο κυνηγός.
Αφήστε τους λοιπόν να κυνηγήσουν, τους αρέσει!!
Επειδή όμως όταν μας κυνηγάνε καμιά φορά χρειάζεται και να τρέξουμε...ένα άνετο ίσιο παπουτσάκι είναι απαραίτητο πέρα από τα αμιγώς αθλητικά μας. Το έχω πάρει από παιδικά (Νο 38) και το λατρεύω.
Ένα παιδικό παπούτσι στο πόδι ενός ενήλικα μοιάζει με την διέξοδο της παιδικής καρδιάς που κουβαλάει μέσα του.
 Ένα παιδάκι καλά κρυμμένο μέσα μου, μου χαρίζει εικόνες και συναισθήματα γλυκά και πικρά. Αναμνήσεις όμορφες σαν μια γαλάζια παραλία και σκληρές σαν έναν θυμωμένο γονιό που φωνάζει δυνατά και εκείνο καλύπτει τα αυτάκια του με τα χέρια. 
Σκηνές μεγάλης χαράς στην θέα ενός τραπεζιού γεμάτου λιχουδιές για το αποκριάτικο πάρτι. 
Σκηνές αμηχανίας και  θλίψης στην απώλεια αγαπημένων προσώπων. 
Σκηνές ατελείωτου παιχνιδιού με τα χώματα στην αλάνα της γειτονιάς δίπλα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. 
Σκηνές πανικού στην θέα του αίματος κάθε φορά που ανοίγει το κεφάλι ή τα γόνατα. 
Το αγαπώ αυτό το παιδάκι επιτέλους! 
και θα το φροντίζω μια ζωή...όπως την Αλίκη μου...
Αυτό το παιδάκι νομίζω πως χρόνια τώρα, πριν γίνω μανούλα, επικοινωνεί με τα άλλα παιδάκια και γίνεται φίλη τους. 
Ένας τέτοιος μικρός μου φίλος μου διάλεξε αυτό το παπούτσι που ακόμα δεν έχω φορέσει. 
Το αγόρασα όταν ήμουν έγκυος.Σε μια βόλτα με την φίλη Β. έγκυο και αυτή, και τον μικρό μου φίλο Στ. και γιό της, μπήκαμε στο All about shoes stock και δοκιμάζαμε παπούτσια.
Έγω μη μπορώντας να σκύψω, άφηνα τον μικρό Στ.(5,5χρονών)  να με βοηθάει φέρνοντας μου παπούτσια της αρεσκείας του. 
Είχε όμως καλό γούστο το σκατό και μου άρεσαν όλα προς μεγάλη του ικανοποίηση!!!
Έτσι αγόρασα το παραπάνω υπέροχο πολύχρωμο παπούτσι με το άνετο τακούνι. 
Λιγάκι Pedro Almodovar τον οποίο και λατρεύω. Τόσο τις ταινίες του όσο και την υπέροχη μουσική τους. 
Λατρεύω το γεγονός ότι καταφέρνει να κάνει τις άσχημες γυναίκες γοητευτικές και μοιραίες κόντρα σε κάθε χολιγουντιανό πρότυπο ομορφιάς! 
Έτσι, γιατί η γοητεία είναι πράγματι μέσα μας. Όσο εγώ αγαπάω τον εαυτό μου, τόσο περισσότερο θα το προκαλώ και στους γύρω μου.Όχι δεν είναι εγωιστικό.
 Όλα για τον εαυτό μας γίνονται. 
Το πίστευα πριν να αποκτήσω παιδάκι το επιβεβαίωσα και τώρα.
 Όλα τα κάνουμε για τον εαυτό μας. Η κάθε απόφαση που παίρνω για το παιδί μου είναι με βάση την δική μου κρίση για το τι είναι καλύτερο, η φροντίδα που του χαρίζω με βάση τα δικά μου βιώματα, τα ρουχαλάκια που φοράει το δικό μου γούστο αντικατοπτρίζουν, το φαγητό που τρώει τις δικές μου μαγειρικές ικανότητες, το πόσο συχνά το αγκαλιάζω...
Ξέρω πως οι δικές της ανάγκες είναι πάνω από όλα μέσα μου. 
Ξέρω όμως πολύ καλά πως οι επιλογές που κάνω για εκείνη είναι καθαρά δική μου ευθύνη. 
Όσο και να θέλω να το αποφύγω θα δει και τις κακές πλευρές μου και παρακαλάω κάποτε να την βοηθήσω να τις συγχωρέσει...
Αυτόν λοιπόν τον γεμάτο ανασφάλειες και φόβους εαυτό μου έχω να φροντίζω. Γιατί αυτός φροντίζει τους δικούς μου ανθρώπους. 
Και του αξίζει αυτό το ίσιο, με απολύτως μαλακή σόλα παπούτσι για να πατάω στα μαλακά,σταθερά και άνετα. 
Σε καταστάσεις που δεν μου αρέσουν ή με καταπιέζουν δεν μπορώ να λειτουργήσω όπως επιθυμώ.
Δεν θα αφήσω να πέσει κάτω κάτι που θεωρώ ότι είναι προς σκέψη και περισυλλογή. Την συναισθηματική μου άνεση οφείλω στον εαυτό μου να την φροντίζω για να είμαι μετά σε θέση να την χαρίσω απλόχερα σε εκείνους που αγαπάω.
Έτσι λοιπόν λατρεύω να υπάρχει λίγο παιχνίδι,πολύ χρώμα και ακόμα περισσότερη αισιοδοξία!
Αυτό είναι παπούτσι! 
Ένας χαρακτήρας με πολλές όψεις όπως όλοι...Αυστηρό μαύρο χρώμα με λεπτεπίλεπτες όμως πινελιές που αγκαλιάζει σαν να προσπαθεί να προστατέψει τον πουά πολύχρωμο κόσμο του. 
Και ένα μικρό αστεράκι στην κορυφή να φέγγει όταν χάνει τον δρόμο...γιατί δεν αγαπάει το σκοτάδι.

Το μαύρο χρώμα το αγαπώ, όχι όμως πλέον περισσότερο από τα άλλα χρώματα, τα ζωντανά. 
Είναι αρχοντικό, σικ. Αυτό είναι το παπούτσι του γάμου μου.

Μην τρομάζετε!!Δεν ήταν και το φόρεμα μαύρο, ήταν ένα τέλειο προκάρ Cavali ύφασμα με χρυσό φόντο και λουλούδια σε γήινες αποχρώσεις. Το λάτρεψα αυτό το ύφασμα μόλις το είδα και το πήρα. Πήγαινα στην μοδίστρα για πρόβες, πρώτη φορά στην ζωή μου...και φυσικά δεν της είχα πει ότι θα είμαι η "νύφη" για να μην μας βγει ο κούκος αηδόνι!!!! Έτσι πήγαινα για πρόβες πριν και μετά την δουλειά σχεδόν καθημερινά, μια που η προετοιμασία του γεγονότος έγινε μόλις 1 1/2 μήνα πριν. Έλεγα ότι δεν θέλω φανφάρες και υπερβολές και το εννοούσα!! Πήγαινα λοιπόν με τα παπούτσια που φορούσα στην δουλειά μου για πρόβα, τα οποία δεν τα έβγαζα κιόλας γιατί στον χώρο που είμαστε ξεπάγιαζα!!! Η κα. Βλαχιώτη, εξαιρετική στην δουλειά της και καλλιτέχνης , μια που ράβει κουστούμια για το θέατρο, με μάλωνε πως το φόρεμα δεν δείχνει έτσι κ.λ.π.
Μετά ακολούθησε το γνωστό ταξίδι στην Νέα Υόρκη που περάσαμε κάποιες από τις ωραιότερες στιγμές μας!!!!! Χριστούγεννα στην Νέα Υόρκη!!!Τα ωραιότερα της ζωής μου και για έναν ακόμα λόγο, πως όταν γυρίσαμε ήμουν έγκυος!!! Αυτό είναι ένα αγαπημένο καφέ γυάλινο και μπροστά έχει, όπως παντού, παγοδρόμιο σε μια μικρή πλατεία. Μιλάμε για ΠΟΛΥ ΧΙΟΝΙ!!!! Αλλά δεν ήταν όλες τις ημέρες ευτυχώς γιατί είχε και ΠΟΛΥ ΚΡΥΟ!!!!ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!!!
Η πόλη των μεγάλων αντιθέσεων και των πολιτισμών. Η χώρα της κοινωνικής αδικίας και των  ευκαιριών. Ένας τόπος γεμάτος αντιφάσεις και προς έκπληξή μας φιλόξενους ζεστούς ανθρώπους.
Γυρίσαμε λοιπόν από εκεί με πολλά "λάφυρα", μια που οι τιμές στα STOCK μαγαζιά είναι κάτι παραπάνω από απίθανες!!!!
Manoush, Cloe', Juicy, Marck Jacobs, Laura Ashley, Ralph Lauren, Calvin, DKNY και ότι μπορείτε να φανταστείτε σε τιμές κάτω των 50-70ε!!!
Είμαστε μεγάλα κορόιδα στην Ελλάδα!!!
Ένα από τα λάφυρα μου ήταν λοιπόν αυτό το υπέροχο παπούτσι που μου διάλεξε και αγόρασε το αγόρι μου ένα βράδυ στο Σόχο...Έχει γούστο!!
Το κόκκινο χρώμα είναι το στοιχείο μου. Αγαπάω πολλά χρώματα όμως πάντα σε αυτό γυρνάω. Ζεστό και δυνατό, είναι το δικό μου χρώμα...

Σε όλες τις μορφές του...
Αυτό το παπούτσι το λατρεύω. Επίσης ήρθε από την αμερική στην εκπληκτική τιμή των 20ε!!!!!
Αυτό το κάνει ακόμα πιο τέλειο δεν νομίζετε;
Όλα όμως χρειάζονται το ταίρι τους. Και το ταίρι του κόκκινου ήταν πάντα το πράσινο. Γεμάτο χρώμα, ήρεμο,βαθύ. Το χρώμα της φύσης σύντροφος του κόκκινου. 
Πόσο σημαντική είναι η συντροφικότητα, σκέφτομαι...
Δεν την βάζω πάνω από το παιδί μου όμως αυτή στο τέλος παραμένει. 
Τα παιδιά μεγαλώνουν... 
Τα φροντίζουμε με στόχο να τα αφήσουμε να φύγουν και ελεύθερα και να γυρνάνε στην "φωλιά" τους όταν το έχουν ανάγκη. Δύσκολη σκέψη πονάει και με απελευθερώνει ταυτόχρονα.
Και η φωλιά θέλω θα είναι ζεστή και φιλόξενη. Αυτό είναι για μένα το στοίχημα. 
Η συντροφικότητα, η ζεστασιά, το μοίρασμα, οι ανοιχτές διαφωνίες, το μαζί...

Χθες το βράδυ βλέπαμε μια ταινία. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που ο άντρας πέθανε από καρκίνο.
Σφίχτηκε το στομάχι μου... χωρίς να το καταλάβω βούρκωσα...

Είπα "μου υπόσχεσαι πως δεν θα φύγεις πρώτος όταν γεράσουμε;"
Μου το υποσχέθηκε. 
Μετά είπε "εσύ μου το υπόσχεσαι πως δεν θα φύγεις πρώτη;"
Του το υποσχέθηκα και ύστερα του είπα
"θέλεις να πεθάνουμε μαζί;"
Συμφώνησε...

Από παιδί φοβόμουνα τον θάνατο. Καμιά φορά ακόμα μου στοιχειώνουν τα όνειρα τέτοιες εικόνες...
Χθες ήταν η πρώτη φορά που δεν τον φοβήθηκα!
Ξαφνιάστηκα, όμως δεν θα τον αντιμετωπίσω μόνη μου, τώρα το ξέρω. 
Μου το υποσχέθηκε...και τον πιστεύω...
Θα τα καταφέρουμε.

Σχόλια

  1. Ενώ σε διάβαζα καταρχάς εντυπωσιάστηκα με τις φώτο και με το πόσο καλοδιατηρημένα είναι τα παπούτσια σου! Τα φοράς ή απλά τα βλέπεις γιατί έχεις πάρα πολλά; Διάβαζα και σκεφτόμουν τι να σχολιάσω! Τι ήταν αυτό που έγραψες στο τέλος με τον θάνατο! Με έκανες να δακρύσω! Αλλά κι αυτά που έγραψες για τα παιδιά μας και εμάς (αυτό που είμαστε και θέλουμε) με προβλημάτισε πολύ. Δεν είμαι σίγουρη αν συμφωνώ 100% αλλά σίγουρα έχεις πολύ δίκιο! Θέλει πολύ συζήτηση το θέμα! Αλλά από κοντά! Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χα χα ναι τα τακούνια τα φοράω σπάνια οπότε τα κρατάω πολλά χρόνια και απλά προσθέτω καινούργια στην "συλλογή" μου.
    Νομίζω ότι δίνουμε στα παιδιά αυτό που είμαστε και είμαστε αυτό που κάνουμε όχι αυτό που λέμε. Κάνουμε το παν να συντηρήσουμε τον εαυτό μας από την φύση μας. Βέβαια είναι ευχής έργον και ζητούμενο να μπορεί κανείς και να αλλάζει στοιχεία του εαυτού του που δεν του αρέσουν. Εγώ ακόμα προσπαθώ, άλλοτε το καταφέρνω, άλλοτε μου ξεφεύγει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πωπω! Μαριάνθη αυτό θα πει συλλογή από παπούτσια!! Καλά, πρέπει να έχεις ντουλάπα μόνο με παπούτσια! Όπως η ξανθιά από το Sex and the City!!! Και τα λόγια που συνόδευαν τις φωτογραφίες.. στην ανατροφή των παιδιών συμφωνώ.. πως μεγαλώνουν με βάση τις προσωπικές επιλογές και τα θέλω των γονιών.. αλλά.. μην σκέφτεσαι τον θάνατο.. όχι ακόμη.. όχι όσο έχεις μικρό παιδάκι στην αγκαλιά σου.. Καλό σου βράδυ! Φιλιά!! Και.. μακάρι να είστε όλοι μαζί.. ευτυχισμένοι για πολλά πολλά ΠΟΛΛΑ χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
      πάντα ήθελα να έχω στο σπίτι ένα δωμάτιο ντουλάπα αλλά...τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, για τα επόμενα 25 χα χα χρόνια δεν το βλέπω...
      Έχεις δίκιο,γενικά είμαι της θετικής σκέψης,το ποτήρι δεν είναι μισοάδειο αλλά μισογεμάτο!!!
      σε φιλώ
      Tealia...τι όνομα και αυτό

      Διαγραφή
  4. Εγώ εκτός των άλλων έπαθα σοκ με το νυφικό. (αχ δείξε μας κι άλλες!!!)Πρέπει να είσαι πολύ τρελή αν κρίνω από αυτό αλλά και από τα παπούτσια σου...!!!Θέλουμε αναλυτικά ταξίδι στην Νέα Υόρκη και πολλές φώτος!!! Αχ αυτό το shopping therapy... που για σένα είναι shoes therapy!Callie by Anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ε δεν το λες και νυφικό...
      ήταν πραγματικά ένα μεγάλο πάρτι σε ένα μπαράκι στην Βαλαωρίτου στην Θεσσαλονίκη με μπουφέ, που οι πάντες, αυτό ήταν το ωραίο, από 3 μέχρι 75 χρονών χόρεψαν μέχρι το πρωί!!
      Πραγματικά ήταν αναπάντεχα όμορφα όπως ήλπιζα!!!!
      Δεν αντέχω καθόλου το concept του γάμου με τα νυφικά,τις μπομπονιέρες (δεν είχαμε), τον στολισμό (ήταν Χριστούγεννα),την τούρτα (δεν είχαμε) και γενικά όλη αυτή την ιστορία που την πληρώνεις πανάκριβα και πας στον γάμο του διπλανού και βλέπεις τα ίδια και τα ίδια!!Και ενώ στην αρχή δηλώνεις αυτό ακριβώς που λέω και εγώ τώρα, μετά κάνεις υπερβολές,δεξιώσεις, παίρνεις πανάκριβο νυφικό και καλά για την μανούλα σου και ταΐζεις τον φρικαρισμένο άντρα σου στο στόμα τούρτα αφού τον έχεις βάλει να κάνει μαθήματα βάλς για το θέατρο του πρώτου χορού!!!
      Πραγματικά φρικάρω!!
      φιλιά

      Διαγραφή
  5. Πάντως συμφωνώ ότι τα παπούτσια είναι στοιχείο προσωπικότητας...
    Ωραία ανάρτηση, ωραίες εικόνες, ωραίο ταξίδι...
    δεν βλέπετε καλύτερα καμιά κωμωδία????....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι άστα να πάνε είμαστε μου φαίνεται...έτοιμο το έχουμε το δάκρυ!!!

      Διαγραφή
  6. Πόσο όμορφα και ποιητικά τα λόγια σου! Πραγματικά το πιστεύω ότι τα παπούτσια (όπως και το ντύσιμο συνολικά) κρύβει την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου! Αν κρίνω από αυτά που παρουσίασες, θα έλεγα πως είσαι ρομαντική, με παιδικότητα, ταξιδιάρα ψυχή, εύθυμη, ανατρεπτική, ευαίσθητη, γεμάτη ελπίδες, ζωντάνια και όνειρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τι ωραία που τα λες!!!είμαι όμως και νευρική!!

      Διαγραφή
    2. Χί Χί Χί! Αυτό είναι πταίσμα μπρος στα θετικά!!! Χί Χί :)

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις