100 δικτυακοί μου φίλοι!!Σας ευχαριστώ!!

100 φίλοι!!
Το blog μου λειτουργεί μόλις 5 μήνες από τα τέλη Φεβρουαρίου. 
Δεν ξέρω πως σας ακούγεται, αν σας ακούγεται λίγο όμως για μένα 100 φίλοι είναι πολλοί. 100 δικτυακοί φίλοι!!
Ήμουν σχεδόν αρνητική με την ιδέα των blog όταν σιγά σιγά άρχισα να διαβάζω τους http://kapaworld.blogspot.com/ και τα http://anthomeli.blogspot.com/ και http://fraulitsasworld.blogspot.com/ και άρχισε να μου αρέσει η ιδέα. 
Ευχαριστώ τα Ανθομελάκια για την βοήθεια στην αρχή και τα συνεχή σχόλιά τους για το στήσιμο του blog μου. 
Είπα απλά να δοκιμάσω πως είναι να μοιράζεσαι ηλεκτρονικά...
Κρύβεσαι πίσω από την ανωνυμία και το απρόσωπο σκεφτόμουν. Δεν βλέπεις βλέμματα,δεν αντικρίζεις ανθρώπους, δεν ακούς φωνές. Μόνο λέξεις. 
Το μοίρασμα, σημαντικό εργαλείο της δουλειάς μου, ξέρω καλά πως δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι δύσκολο να λες την αλήθεια σου κοιτάζοντας τον άλλον στα μάτια. 
Και ο θεραπευτής καλείται να είναι αληθινός. Και ...ευτυχώς για όλους δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Πάντα με εντυπωσίαζε πως οι θεραπευόμενοι αντιλαμβάνονται τα εξωλεκτικά μηνύματα. Δεν χρειάζεται να το διακυρήττεις την αυθεντικότητά σου, θα ήταν άλλοστε γραφικό. 
Αν είσαι ο εαυτός σου αυτό είναι αρκετό και εκείνοι το ξέρουν. Πολλές φορές είναι δύσκολο, άλλες σκληρό, άλλες φτιάχνει σχέσεις τόσο κοντινές και αγαπημένες, πάντα όμως είσαι εσύ και αυτό μετράει για να βρει και ο θεραπευόμενος τον εαυτό του. 
Έτσι αμφισβητούσα τον τρόπο αυτό επικοινωνίας, μου έμοιαζε ψεύτικος, θολός. 
Είπα όμως να δοκιμάσω. 
Και έμαθα....
Έμαθα το αυτονόητο. 
Έμαθα πως όπως και σε κάθε ανθρώπινη επικοινωνία, έτσι και σε αυτήν, όλα εξαρτώνται από εμένα. Μα φυσικά!! Πως αλλιώς θα ήταν!!!


Όσο δίνεις, τόσο παίρνεις, όσο αντέχεις και θέλεις, δίνεις, όσο ακούς μαθαίνεις...
Μαγικό πράγμα η επικοινωνία...μαγικό και δύσκολο. Συνεχής αγώνας να μην "χάσεις" το βλέμμα του διπλανού, αγωνία αν σε ακούν αρκετά, φόβος μην σε ξεχάσουν ,σε βαρεθούν και χαρά μεγάλη όταν συναντιέσαι...
Συγκίνηση όταν αγαπάς, όταν χαρίζεις μια αγκαλιά αληθινή, όταν γελάς με την καρδιά σου. Συντροφικότητα όταν δεν ντρέπεσαι να κλαίς, όταν δεν φοβάσαι να δείξεις πως φοβήθηκες. Αναγνώριση όταν ζητά συγνώμη, όταν έχεις το θάρρος να πεις "έκανα λάθος " και να το εννοείς μαθαίνοντας από αυτό. 
Ευγνωμοσύνη όταν είσαι καλός ακροατής, ακούς όχι σκεπτόμενος τι θα απαντήσεις, αλλά προπαθώντας να κατανοήσεις, να νιώσεις...
Αυτούς τους 5 μήνες στην παρέα σας, διάβασα ιστορίες χαρούμενες, κέρδισα εικόνες χρωματιστές και γεύσεις γλυκές. 
Ο καθένας εκτίθεται όσο θέλει και μπορεί και όσο επιλέγει και αντέχει και αυτό είναι προσωπική υπόθεση.
 Όμως διάβασα και ιστορίες που με άγγιξαν, γνώρισα και άλλα blog γεμάτα ιδέες, γεύσεις, εμπειρίες και συναισθήματα.
 Δεν μου έλειπαν αυτά από την ζωή μου, όμως πάντα όταν έρχονται είναι ευπρόσδεκτα! Πάντα τα χρειαζόμαστε και αν δεν τους κάνουμε χώρο φεύγουν. 
Σας ευχαριστώ λοιπόν δικτυακοί μου φίλοι!!!!!
Σας ευχαριστώ για όλα αυτά που μου χαρίζετε όποια στιγμή το επιλέξω!!
Σας ευχαριστώ που είστε πάντα εκεί!!Είστε ένας καινούργιος παράλληλος κόσμος που ζει ανάμεσά μας, υπάρχει και αναπνέει!!
Οι άγνωστοι γίνονται σιγά σιγά γνωστοί και οι γνωστοί οικείοι...
Είναι εντυπωσιακό!
Σας ευχαριστώ που μου ανοίξατε τόσο φιλόξενα τα σπίτια σας και τις καρδιές σας!

Σχόλια

  1. Καλημέρα..Και εγω κάπως έτσι αισθανόμουν όταν ξεκίνησα το blogging.Ήμουν διστακτική στην αρχή αλλά όσο περνούσε ο καιρός και γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους,αισθανόμουν χαρά..
    Εύχομαι να bloggάρεις για πολλά πολλά χρόνια ή αν θές καλύτερα,για όσο θα είσαι ευτυχισμένη κάνοντας το..
    Φιλάκια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. έτσι ακριβώς...Να τους χιλιάσεις τους δικτυακούς σου φίλους...Κι εσύ να έχεις πάντα χαρούμενα νέα να μοιραστείς!! φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ζουζουνέλα μου μικρή και όμορφη!!! Να τους χιλιάσεις τους διαδικτυακούς σου φίλους αν και ξέρω πως αυτός δεν είναι ο στόχος σου...Καλά διαδικτυακά ταξίδια εύχομαι για το μέλλον και πολλή πολλή ακόμη επικοινωνία και νέες τέλειες ιδέες....φιλιά στο νινί!!Εχεις τόσο δίκιο για την αυθεντικότητα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να τους χιλιάσεις τους διαδικτυακούς σου φίλους!! Δεν είναι υπέροχη η τόση ανταπόκριση, τα τόσα συναισθήματα μέσω ενός μόνο υπολογιστή από φαινομενικά αγνώστους;; Δεν χρειάζεται πολλά μια επικοινωνία, ένα στόμα, κι ένα αυτί.. και η μαγεία αρχίζει! χιχι! Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το θέμα είναι, ποιος είναι ο λόγος που δημιουργούμε αυτά τα ιστολόγια; Για να εκφραστούμε; Για να αγγίξουμε με τις απόψεις μας κάποιον τρίτο; Για την ανθρώπινη επαφή;

    Νομίζω είναι περισσότερο το τελευταίο, καθώς αυτό λείπει τόσο πολύ σήμερα από αυτό τον τόσο απρόσωπο κόσμο...

    Χαίρομαι όταν ανακαλύπτω μικρούς κόσμους/ιστολόγια γιατί το καθένα έχει την δική του μαγεία. Πολλές δυνατές φιλίες έχουν δημιουργηθεί μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

    Κι αυτή η ανταπόκριση είναι τόσο μοναδική και ξεχωριστή..

    Καλό μήνα να έχουμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις