"ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ"

Μία υπέροχη καλημέρα την ώρα που ακόμα όλοι κοιμούνται και το σπίτι είναι όλο δικό μου με απόλυτη ησυχία...
Μόλις έφτιαξα λοιπόν το λαχταριστό μου απαγορευμένο καφεδάκι, που το κάνω κάθε πρωί αλλά ελάχιστες φορές το πίνω ολόκληρο, και είπα να γράψω μία ανάρτηση που θέλω εδώ και καιρό.

Ό,τι    και να έρθει στην ζωή μου, όσο και να αλλάξει με τίποτα δεν θα αποχωριστώ τα αγαπημένα μου βιβλία.
Πάντα βρίσκω λίγο χρόνο να ξεκλέψω, έστω και λίγα λεπτά την ημέρα, να ταξιδέψω με έναν τρόπο μοναδικό και γεμάτο εικόνες, λέξεις και μουσική. Μοιάζει μοναχικό αλλά πιστέψτε με εγώ όταν το κάνω έχω παρέα.
Έχω καλή παρέα τους νέους κόσμους που κάθε φορά ανακαλύπτω, ή την αναπόληση των παλαιών, ανθρώπους και εμπειρίες, εικόνες και λέξεις από κάθε γωνιά του κόσμου, θρησκείες, απόψεις φιλοσοφικές, κοινωνικά προβλήματα και λάθη, ανθρώπους αγωνιστές και ηττημένους, χρώματα και μουσική, ταξίδια μακρινά και ό, τι άλλο ποθεί η ψυχή μου.

Σε ένα τέτοιο ταξίδι λοιπόν γνώρισα γυναίκες πολλές κάθε εθνικότητας και εποχής που θα άξιζαν ένα βιβλίο η καθεμιά τους εγώ τις συνάντησα όμως όλες μαζί σε αυτό του Γιώργου Παμπούκη, "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ", οι άνδρες, οι θρησκείες, οι νόμοι και η μοίρα των γυναικών...

Εμείς, οι γυναίκες του δυτικού κόσμου, των προηγμένων χωρών, Ευρώπη, ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, οι γυναίκες του 15% του πληθυσμού της γης, είμαστε τόσο μα τόσο τυχερές!

Οι γυναίκες που δουλεύουν σκληρά, που μεγαλώνουν παιδιά, που κρατάνε το σπίτι ενωμένο, που διατηρούν την σχέση με τον σύντροφο ζωντανή, που αγαπάνε και αγωνίζονται. Οι γυναίκες που πίστεψαν πως όλα μπορούν να τα κάνουν μόνες τους και το πληρώνουν, όμως σίγουρα είναι καλύτερο από το να πιστεύουν ότι είναι ανίκανες να κάνουν οτιδήποτε.Οι γυναίκες των πολλαπλών ρόλων και του βάρους που καλούνται καθημερινά να σηκώνουν. Οι γυναίκες που πρέπει να είναι όμορφες, έξυπνες, δυνατές, ευαίσθητες, πολυμήχανες, τρυφερές, σέξι, καλλίγραμμες, μητέρες, σύζυγοι, κόρες, φίλες, εργαζόμενες.

Διάβασε το μέχρι το τέλος μην βαρεθείς!

"Μετά από αιώνες ένοχης σιωπής..." λέει ο Παμπούκης και το εννοεί. 

Η σύμπραξη της θρησκείας, της εκκλησίας, και του νόμου καθιστά την γυναίκα "χρηστικό αντικείμενο" του άνδρα.
Η εικόνα αυτή ταξιδεύει ανά τους αιώνες και τον κόσμο, μέχρι σήμερα.

Στα αρχικά στάδια διαχωρισμού των ανθρωποειδών από τους πιθήκους οι ρόλοι άνδρα - γυναίκας είναι σαφώς διαχωρισμένοι. Ο άνδρας κυνηγός - προστάτης, η γυναίκα γεννά παιδιά και τα μεγαλώνει. Αυτοί , λέει μια θεωρία, οδήγησαν και στην ανάπτυξη της σωματικής ρώμης των ανδρών έναντι των γυναικών στην οποία, "υπεροχή' στηρίχτηκαν μελλοντικά΄όλη η γνωστή ανθρώπινη ιστορία. Από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Φρόιντ η έλλειψη πέους στην γυναίκα θεωρείται έλλειμμα της φύσης.

Δεν επιχειρώ καμία ιστορική αναδρομή εδώ φυσικά, η οποία δεν έχει τον χώρο και τον χρόνο που θα της άρμοζε όμως θέλω πολύ να σας στείλω εικόνες.
Εικόνες γυναικών του παρελθόντος και του παρόντος.

Ο Ησίοδος, στην αρχαία Αθήνα χαρακτηρίζει τις γυναίκες ως "μεγάλη συμφορά για τους θνητούς και συντρόφους όχι στης φτώχειας αλλά της περίσσειας", ο Σοφοκλής "το καλύτερο στολίδι για μια γυναίκα είναι η σιωπή", ο Αριστοτέλης " ο άνδρας έχει την θέση του αφέντη", ο Δημοσθένης "τις εταίρες τις έχουμε για την ηδονή, τις παλλακίδες για την περιποίηση και τις συζύγους για την τεκνοποίηση" και τα γραπτά είναι αμέτρητα...
Οι γυναίκες απαγορεύεται να βγουν από το σπίτι για ψώνια, εργασία, σπουδές, φιλικές συναναστροφές, δεν είναι "πολίτες", δεν έχουν περιουσία, η χήρα δεν θεωρείτο ικανή να μεγαλώσει τα παιδιά της, η γέννηση κοριτσιών οδηγούσε συχνά στη εγκατάλειψή τους κ.λ.π.

Μα και μία σύντομη κλεφτή επιπόλαιη ματιά στον κόσμο των θρησκειών μας δίνει εικόνες απείρου κάλλους για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία.

Ο Ινδουισμός, η τρίτη σε μέγεθος θρησκεία (μετά τον χριστιανισμό και τον ισλαμισμό), 850εκ πιστοί στην Ινδία, Μπαγκλαντές, Σρι Λάνκα προτείνει τον δρόμο της γνώσης, της αφοσίωσης και της πράξης. Εδώ ο σεξουαλισμός δεν συνδέθηκε ποτέ με την αμαρτία, εξ΄ ού και το περιβόητο Κάμα Σούτρα, σε αντίθεση με το Γιόγκα Σούτρα (500π.χ.) που δίνει έμφαση στο πνεύμα και όχι στο σώμα. Ωστόσο σήμερα μέχρι πρόσφατα το φιλί στο στόμα απαγορευόταν στον κινηματογράφο, απαγορεύονται οι σεξουαλικές σχέσεις την ημέρα, οι γάμοι γίνονται φυσικά ανάμεσα σε ανθρώπους της ίδια κάστας, γίνονται επιλεκτικές εκτρώσεις θηλυκών εμβρύων, θανατώσεις βρεφών κατά την γέννησή τους επειδή είναι κορίτσια, η νιόπαντρη παραδίδεται στην πεθερά της, το διαζύγιο για την γυναίκα είναι αδύνατο, η χήρα κατηγορείται ότι φταίει για τον θάνατο του άντρα της με την γουρσουζιά της και παραπέμπεται σε "σπίτι για χήρες" ή υποχρεώνεται να πέσει στην φωτιά αποτέφρωσης της σωρού του συζύγου, η γυναίκα που θεωρείται πια περιττή στον γάμο μπορεί να καεί ζωντανή με πρωτοβουλία του συζύγου της (70% των γυναικών που νοσηλεύονται με εγκαύματα είναι κατόπιν πρωτοβουλίας του συζύγου τους),  κ.λ.π.
Λίγο καλύτερα είναι τα πράγματα στο σημερινό Πακιστάν όπου η θρησκεία είναι ο Σιχισμός (οι Σιχ).

Ο Βουδισμός, 370 εκ πιστοί στην Ινδία, Κίνα, Ιαπωνία, Ταϊλάνδη (5% του πληθυσμού της γης) και άλλοι διάσπαρτοι ανά τον κόσμο ΗΠΑ, Καναδάς, Γαλλία, Αυστραλία.
Ο σεξουαλισμός και το πάθος αντιμετωπίζεται ως ένα ιδιαίτερα "ολισθηρό έδαφος", ενδεικτικά, η συνεύρεση ενός βουδιστή μοναχού αποτελεί χειρότερο αδίκημα από την κτηνοβασία.
Ο Ταντρισμός στο Θιβέτ είναι ακόμη πιο σκληρός με τους ηλικιωμένους Λάμα να επιλέγουν από τα γυναικεία μοναστήρια ανήλικα κορίτσια μοναχές 12 ετών για ερωτική συνεύρεση και αυτό να θεωρείται εξαιρετική τιμή!

Άλλες θρησκείες - φιλοσοφίες της Κίνας, Κορέας, Ιαπωνίας, Λάος, Βιετνάμ, Ταϊλάνδη , Καμπότζη  Κομφουκιανισμός, και ο Ταοϊσμός είναι εξίσου καταπιεστικές για τις γυναίκες.
Το τελευταίο εργοστάσιο κατασκευής των Κινέζικων γυναικείων παπουτσιών για τα δεμένα και σπασμένα πόδια τους έκλεισε το 1990!
Αυτό εξυπηρετούσε καλύτερο λίκνισμα στο περπάτημα των γυναικών και μικρά βήματα και η "επέμβαση " γίνεται σε κορίτσια 4 - 6 ετών. Σήμερα το κορίτσι είναι "άχρηστο" και με την εθνική πολιτική του ενός παιδιού στην Κίνα, οι εκτρώσεις και θανατώσεις βρεφών λόγω φύλλου είναι πολλές.
Χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη, η Ταϊβάν, η Αρμενία, το Αζερμπαιτζάν, η Γεωργία βλέπουν την σχέση γεννητικότητας αρσενικών - θηλυκών, γιατί άραγε, να ανεβαίνει γύρω στο 115-120 προς 100 και προς το παρόν λύνουν το "πρόβλημα" κάνοντας "εισαγωγή νυφών" από φτωχότερες χώρες!

Ο Ιουδαϊσμός, ρυθμίζει τους κανόνες διαβίωσης "εκ των άνω" και σύμφωνα με τον Νόμο Τορά, δεν διαφέρει και πολύ στην μεταχείριση και την θέση των γυναικών στην κοινωνία. Επιτρέπει τις σεξουαλικές σχέσεις μόνο εντός γάμου και η αθέτηση της υποχρέωσης αυτής είναι έγκλημα κατά του Ισραήλ και του θεού, και πολλές άλλες λεπτομέρειες για τις σεξουαλικές σχέσεις, η γυναίκα μετά τον τοκετό θεωρείται "ακάθαρτη" ιδιαίτερα αν έχει γεννήσει κορίτσι, το κορίτσι είναι ιδιοκτησία του πατέρα ο οποίος είναι υπεύθυνος για την παρθενία της, ο οποίος είναι πολυγαμικός και έχει παλλακίδες,  κ.λ.π.
Στις μέρες μας μία κοπέλα ζει πιο ελεύθερα και θεωρείται κατάκτηση το ότι υπηρετεί στις ένοπλες δυνάμεις, πηγαίνει μόνη της σε ένα μπαρ ή συνάπτει προγαμιαίες σχέσεις στις μεγάλες πόλεις και όχι όμως στην επαρχία.

Το Ισλάμ, 20% του παγκόσμιου πληθυσμού της γης  στην Μέση ανατολή, βόρεια Αφρική, Τουρκία, Ινδονησία, Πακιστάν, Ινδία. Τα παιδιά ανήκουν στον πατέρα και η σύζυγος έχει γεννηθεί για να υπηρετεί τον άντρα, η ερωτική ευχαρίστηση του άντρα είναι θρησκευτικό καθήκον της γυναίκας. Το καθεστώς του "προσωρινού γάμου" διάρκειας έστω και μίας ώρας είναι συνηθισμένο ιδιαίτερα στους πλούσιους μουσουλμάνους με σκοπό την "ευλογημένη" ερωτική συνεύρεση με άλλη γυναίκα. Ο άνδρας είναι από την φύση του βιολογικά και θρησκευτικά πολύγαμος, φυσικά και όχι η γυναίκα. Στο Ιράν στο Αβγανιστάν οι γυναίκες φοράνε τσαντόρ (φαρδύς σάκος γύρω από το σώμα), στον Περσικό Κόλπο φοράνε μπούρκα (μάσκα από χοντρό ύφασμα ή δέρμα και γάντια και βλέπουν μέσα από δίχτυ). Στις πόλεις περιπολεί αστυνομία ηθών, η χίσμπα, που ελέγχει την εμφάνιση και κυκλοφορία στους δρόμους των γυναικών. Η γυναίκα δεν έχει δικαίωμα διαζυγίου παρά μόνο αν αποδείξει ότι δεν συνευρίσκεται σεξουαλικά με τον άντρα της για 4 μήνες!!!Αλλά αν πάρει διαζύγιο τελικά θα πρέπει να εγκαταλείψει τα παιδιά της με τον πατέρα τους! Η βία έναντι των γυναικών θεωρείται επιτρεπόμενη από το Κοράνι, ξυλοδαρμοί μέχρι θανάτου, μαχαιρώματα, κάψιμο ζωντανές, περιχύνονται με βιτριόλι, αποκοπή μελών κ.λ.π.("Le livre noir de la condition des femmes" της Κριστίν Οκράν).

Και βέβαια ας μην ξεχνάμε την περίφημη εκ τομή που δεν είναι δεμένη με μία θρησκεία αποκλειστικά  μουσουλμάνοι, χριστιανοί Αιγύπτιοι, Βόρειος Αφρική Σουδάν, Μάλι, Ινδονησία, Μαλαισία, Υεμένη, Ομάν, Σαουδική Αραβία, Πακιστάν, Εμιράτα του Κόλπου, σε μουσουλμανικές κοινότητες στην Ευρώπη.
Να σημειωθεί ότι ο Προφήτης καταδίκασε το έθιμο αυτό και διατηρήθηκε με παρερμηνείες των ιερωμένων αργότερα και μέχρι σήμερα.
Η εκτομή προστατεύει την γυναίκα από την σεξουαλική επιθυμία και τον κίνδυνο της μοιχείας!

Και φυσικά ο χριστιανισμός, παρά την ευνοϊκή στάση του Ιησού απέναντι στις γυναίκες, δεν βοήθησε πολύ τα πράγματα.
Φυσικά η φύλαξη της παρθενίας θεωρήθηκε πολύτιμη, η γυναίκα είναι περιορισμένη στο σπίτι και υπό την κυριαρχία του ανδρός της, στο Βυζάντιο η θέση της γυναίκας φαίνεται λίγο καλύτερη στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα μόνο, και βέβαια η φρίκη της καθολικής εκκλησίας με απίστευτες αγριότητες σε όλα τα επίπεδα και τεράστια κέρδη και δύναμη επέφερε φοβερές διώξεις γυναικών με αποκορύφωμα το κυνήγι των  "μαγισσών"!
Και ας μην πάμε μακρυά το πλήθος γυναικών σήμερα στην Δύση που κακοποιούνται, βιάζονται, είναι θύματα traffiking και εμπορίου, δεν παίρνουν θέσεις εργασίας γιατί δεν έχουν κάνει ακόμα παιδιά ή είναι έγκυες, απολύονται όταν είναι να γεννήσουν κ.λ.π.

Θα μπορούσα να γράφω ώρες και μέρες αμέτρητες γιατί τα στοιχεία είναι ενδιαφέροντα και εδώ μόνο ενδεικτικά αναφέρω κάποιες γενικότητες.

Η γυναίκα του σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος της γης βασανίζεται, κακοποιείται, καταπιέζεται, ξυλοκοπείται, βιάζεται, και σιωπά!

Ξέρω πως αυτό που έγραψα δεν μοιάζει τόσο με ανάρτηση αλλά το βιβλίο αυτό με συντάραξε! Έχει συγκεντρωμένες πληροφορίες πόνου που κατά καιρούς ακούμε διάσπαρτα και τα περνάμε στα ψιλά γράμματα χωρίς να μας αγγίξουν γιατί δεν προλαβαίνουμε.

Δεν είναι εξαιρέσεις αλλά η αλήθεια των περισσότερων γυναικών στον πλανήτη, είναι "Ιστορίες Ντροπής", ιστορίες πόνου, ιστορίες οργής, ιστορίες θλίψης, ιστορίες που δεν έχουν τελειωμό...ιστορίες ζωής...

http://www.youtube.com/watch?v=ytsOhJUDU3M