Φροντίδα και αναμονή, και ένα αντίο...

Περιμένοντας ακόμη τον μικρό μας να έρθει στην οικογένεια να τον καλωσορίσουμε, συμβαίνουν διάφορα μέσα μας και έξω μας, δύσκολα, χαρούμενα, ευχάριστα και δυσάρεστα...

Η ζωή φυσικά και ευτυχώς, συνεχίζεται, παρόλο που η δική μου μοιάζει να έχει κάνει μια μεγάλη στάση αναμονής.
Ήμουν ιδιαίτερα ανυπόμονη για τον ερχομό του μικρού μας και μάλλον το κατάλαβε. Έτσι στο τέλος του 8ου μήνα ετοιμάστηκε να βγει, μια που μη μαμά του δεν έβαζε και κώλο κάτω να ξεκουράζεται λιγάκι...
Έτσι ήρθε το μοιραίο...ουφ...ξάπλα δύο εβδομάδων, ευτυχώς μόνο δύο εβδομάδων αυτή την φορά, και υποχρεωτική ξεκούραση...
Υπήρξα όμως τυχερή γιατί μέσα στην καταναγκαστική ακινησία που τόσο σιχαίνομαι έγινε και κάτι πολύ πολύ καλό.

Βρήκαμε, νομίζω, την κυρία που θα συμπορευθούμε στην δύσκολή και ευτυχισμένη πορεία που μας περιμένει.
Την γλυκιά Ελένη μας. Αφράτη και χαμογελαστή με μια ζεστή αγκαλιά και μια καλή κουβέντα πάντα όταν την χρειάζεσαι. Γρήγορα νιώσαμε οικειότητα και θα τολμήσω να πω και εμπιστοσύνη, αν και είναι λιγάκι νωρίς ακόμα για αυτή την τόσο σημαντική λέξη, αλλά θα γίνει και αυτό.
Το βασικό; Ο μεγάλος κριτής, το Αλικάκι έχει ξετρελαθεί, παίζουν σαν παιδιά αλλά βέβαια η Ελένη κρατάει καλά και τον ρόλο του ενήλικα που βάζει όρια και την προσέχει.
Αυτό είναι, η νοοτροπία μας ταιριάζει και τα λόγια που χρειάζεται να ειπωθούν ως κατευθύνσεις από εμένα ελάχιστα. Η Ελένη ακούει και σέβεται την φωνή μας και το σπίτι μας και εμείς προσπαθούμε να την αγκαλιάσουμε για να νιώθει άνετα. Ελπίζουμε να πάει καλά...

ΟΥΦ!!!!Ανακούφιση!!!

Φροντίδα, λέξη μαγική, δύσκολη, γλυκιά, ανάγκη μεγάλη και καμιά φορά κρυφή...
Στην δουλειά μου χρειάζεται να φροντίζω ανθρώπους με ποικίλους τρόπους. 
Να τους ακούω, να τους καταλαβαίνω, να είμαι κοντά, να βάζω όρια και να τους "μαλώνω¨, να τους αγκαλιάζω και να μαθαίνω από εκείνους,  να δέχομαι την κριτική τους και να με προβληματίζει, να θυμώνω και να μένω,να μπορώ να φεύγω όταν πρέπει, να πιστεύω,να ελπίζω,να επιμένω,να στηρίζω,να μοιράζομαι να αντέχω, να αγαπάω και στο τέλος να αφήνω να φύγουν...το δυσκολότερο από όλα...
Ω τι ικανοποίηση αυτή η ελευθερία τους και τι πόνος κάθε φορά...
Ο αποχαιρετισμός, η εικόνα και η τελευταία αγκαλιά. Το συνηθίζεις έλεγα παλιά αλλά τελικά κατάλαβα πως ο αποχαιρετισμός με κάθε άνθρωπο είναι ξεχωριστός, μοναδικό κομμάτι της δικής του πορείας μαζί σου. Ευχή για καλό ταξίδι, ελευθερία και ασφάλεια.

Κάποτε είπα σε ένα μέλος ¨αν δεν αφήνεις να σε φροντίσουν οι άλλοι, τότε δεν θα μπορείς ούτε εσύ να φροντίζεις εκείνους που αγαπάς ¨, το προσπάθησε πολύ. 

Τελικά και εμένα μου είναι πιο εύκολο να φροντίζω. Ίσως η φροντίδα των άλλων κρύβει ένα κομμάτι αδυναμίας που μας έχει ύπουλα εμφυτευθεί από το περιβάλλον. Πρέπει να μπορείς. Πρέπει να αντέχεις. Πρέπει να τα βγάζεις πέρα μόνη σου. Πρέπει να είσαι δυνατός, ιδιαίτερα οι άντρες. Δύσκολα όμως σου εξομολογείται κανείς ψιθυριστά πως και εκείνος έχει ανάγκη από βοήθεια. Πως αυτά τα περήφανα πρέπει γίνονται βαριά αν τα φέρνεις ει πέρας μόνος σου. Πως είσαι δυνατότερος όταν ζητάς και δέχεσαι την φροντίδα των άλλων για να ξαποστάσεις και να μπορείς να συνεχίσεις μετά. Πως η φροντίδα είναι ανταλλαγή και αν μόνο δίνεις και δεν παίρνεις δεν είσαι αληθινός, δεν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και τους γύρω σου. 
Η φροντίδα που χαρίζουμε θέλει σεβασμό και καλό αυτί,όταν αυτό λείπει τότε είναι εγωιστική  είναι πρέπει και όχι θέλω, είναι παρεμβατική και ενοχλητική... Καλό αυτί, να ακούω τι ανάγκη έχεις και να είμαι εκεί για αυτό. Όχι επειδή εγώ έχω ανάγκη να σε φροντίσω, όχι γιατί εγώ ξέρω πως θα το κάνω καλύτερα για σένα, όχι επειδή εγώ ξέρω το σωστό, όχι επειδή σε αγαπάω...
Αλλά επειδή το ζητάς με τον τρόπο σου και το χρειάζεσαι. Γι' αυτό η μαγκιά είναι να το κάνεις όπως σου το ζητάνε, αποδεχόμενος την ανάγκη και φροντίζοντας για αυτήν. Αυτό είναι φροντίδα...

Απολαμβάνω βέβαια την φροντίδα του Δ. Με ξέρει καλά και οι ανάγκες μας συναντιούνται. Ξέρει πως να το κάνει και μου είναι πολύ εύκολο να το δέχομαι και να το ζητάω, όσο και να του χαρίζω φροντίδα απλόχερα. 
Απολαμβάνω και την φροντίδα της Αλίκης όταν μου χαϊδεύει την μέση που πονάει, ¨ Μαμά αου μαμά αου¨. Αυτό και αν είναι μαγικό... 

Χθες έμαθα ένα δυσάρεστο νέο.
Ένας παλιός απόφοιτος του προγράμματος ΙΘΑΚΗ έφυγε από την ζωή. 
¨Καθαρός?¨ ρώτησα αυθόρμητα, αν και ήξερα την απάντηση. 
´Καθαρός ¨ μου είπαν.
 Ένιωσα θλίψη, πόνο και περηφάνια μαζί. 
Η καρδιά του, η μεγάλη του καρδιά αγαπητή σε πολύ κόσμο, με χιούμορ και γεμάτη ζωή δεν άντεξε.
Θυμήθηκα στιγμές, το βλέμμα του, το στραβό χαμόγελο όλο μαγκιά, την πυγμή του, την αμφισβήτηση και την αποδοχή, το θάρρος του, την συνέχεια, τον πόνο του στο νοσοκομείο και την περηφάνια του όσο και αν έλιωνε, την ελπίδα του και την συνέχεια, τον αυτοσαρκασμό, τους φίλους και την μητέρα του να αγωνιά και να λέει "θα γίνει καλά...;"
Είχα καιρό να τον συναντήσω. 
Έφυγε το κάθαρμα ..είπα...αγωνιστής της ζωής για δεύτερη φορά. 
Ελεύθερος, μερακλής , μπεσαλής και αυθεντικός. 
Ωραίος τύπος, καλός σύντροφος για τους φίλους του...
καλός ¨ φροντιστής ¨ των δικών του ανθρώπων...


Ελπίζω εκεί που θα πας να σε φροντίζουν.
Πως συναντιέται έτσι η ζωή με τον θάνατο...


http://www.youtube.com/watch?v=CbRYHnV9CJA

Αντίο Κ. Μ. 

Καλό σου ταξίδι...

Σχόλια

  1. Καλημέρα!Καλώς να δεχτήτε το νέο μέλος της οικογενειας!Πολύ όμορφα και συγκινητικά τα λόγια σου!Συχνά σκέφτομαι πως και εμένα μου είναι πιο εύκολο να φροντίζω τους άλλους παρά να δέχομαι η ίδια τη φροντίδα τους!Συμφωνώ με όσα γράφεις!Καλό ταξίδι στον Κ.Μ.Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Σπυριδούλα για τις ευχές. Μου στοίχισε λιγάκι αυτή η
      "προστασία" των συναδέλφων στην "καταστασή μου" να μην το μάθω νωρίτερα..ξέρεις...αν και δεν θα μπορούσα να είμαι στην θεσσαλονίκη...

      Διαγραφή
  2. Μαριάνθη, με συγκίνησες, με το μωρό που περιμένεις,με το Αλικάκι σου, με την φροντίδα σου σε όσους σε έχουν ανάγκη αλλά και με την θλίψη σου για τον φίλο που έχασες.
    Να είσαι πάντα καλά κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ Μαρία και καλωσόρισες.
      "Η ζωή μας κάνει κύκλους"

      Διαγραφή
  3. τι να πω, νομίζω πως οι σκέψεις σου αγγίζουν πολλούς από μας. Εμένα στα σίγουρα. Χαίρομαι για σένα, για την επαφή με τον εαυτό σου, για τα καλά που σου συμβαίνουν, για τον τρόπο που στήνεις τη ζωή σου, για τη δύναμή σου να εμπνέεις. Να είσαι γερή. Να είστε όλοι καλά. Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι Δωρίτσα μου το ξέρω, για αυτό είμαστε και φίλες άλλωστε!!!άμα δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε πανάθεμα μας!!!

      φιλάκια

      Διαγραφή
  4. Και για τα ευχάριστα κ' τα δυσάρεστα, η ανάρτησή σου ήταν πολύ συγκινητική...
    Μακάρι, από 'δω κ' πέρα όλα να σας έρθουν κατ' ευχήν...
    Την αγάπη μας!!!
    Καλή εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλή εβδομάδα να έχουμε αγαπημένη Σύρο!!!έχω και φίλους που μετακόμισαν εκεί τώρα

      Διαγραφή
  5. Με το καλό να δεχτείτε το νέο μέλος της οικογένειας! Κι εσύ να προσέχεις τον εαυτό σου και να ξεκουράζεσαι, στο μεταξύ!

    Το υπόλοιπο της ανάρτησής σου ήταν πολύ συγκινητικό. Καλό του ταξίδι...



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Mαριάνθη καλώς σε βρίσκουμε στο πολύ όμορφο blog σου!
    Καλή λευτεριά σου εύχομαι, μ' έναν πόνο, με το καλό να δεχθείς το μπεμπάκι σου!
    Καλό ταξίδι στον φίλο σου, να τον θυμάσαι πάντα όμορφα!
    Φιλιά, καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλωσόρισες Έλενα και σε ευχαριστώ για τις ευχές είναι πολύτιμες.
    καλή εβδομάδα να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με το καλό να υποδεχτείτε το μωράκι σας..Καλη ελευθερία και με ένα πόνο.Ευχαριστώ για την απάντηση σου στη σημερινή με τα ανώνυμα σχόλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ευχαριστούμε δελφινάκι, κάθε ευχή ευπρόσδεκτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλώς να το δεχθείτε το μωράκι σας, Μαριάνθη!!
    Ελπίζω κι εύχομαι η διαρκής αναζήτηση για βοήθεια, πράγματι να έφτασε στο τέλος, και η κυρία Ελένη να είναι ο άνθρωπος που ψάχνατε!!
    Όσο για τη φροντίδα συμφωνώ απόλυτα! Πόσο δύσκολο είναι, όμως, όταν μια ζωή εσύ ήσουν αυτός που φρόντιζες, να την έχεις τώρα ανάγκη..
    Καλό ταξίδι στον φίλο σου! Μπράβο του, που βγήκε νικητής και "έφυγε" νικητής!
    Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!!
    Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι δείχνει και η Ελένη "πιστή" στα καθήκοντα της και ζεστή με την μικρή!Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις