Η ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΧΕΙ ΑΞΙΕΣ.Η ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ...ΓΑΜΩΤΟ... Η ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ. ΒΡΗΚΑ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ...
Ψάχνοντας στα συρτάρια μου για μνήμες από το ΚΕΘΕΑ βρήκα σημειώματα και ευχετήριες κάρτες, βρήκα φωτογραφίες και μηνύματα ζωής, βρήκα στιγμές από τις ζωές ανθρώπων που είναι καλά εκεί έξω ζωντανοί, βρήκα τραγούδια και πολλή αγάπη, βρήκα πόνο, όνειρα σε ένα κουτί κλεισμένα, βρήκα ελπίδες, φωνές, βρήκα την Φιλοσοφία της ΙΘΑΚΗΣ που διαβάζαμε κάθε πρωί στο σαλόνι, βρήκα την κραυγή. Αυτή την κραυγή ζωής. ΕΙΜΑΙ... Πήγαμε την Κυριακή στο βουνό. Υπήρχε ένταση, πίεση, άγχος. Καθίσαμε λοιπόν στην σειρά, με θέα την λίμνη και φωνάξαμε δυνατά τα ονόματά μας. Εμείς οι καθαροί... Τα παιδιά μου ενθουσιάστηκαν. Ακούγανε το όνομά τους με αντίλαλο και εγώ συγκινήθηκα. Μαζί με τα δικά μας ονόματα άκουσα και εκείνα χιλιάδων ανθρώπων που περάσαν από τις Θεραπευτικές Κοινότητες. Είμαι ο Γιώργος, είμαι ο Νίκος, είμαι η Χριστίνα, είμαι η Ελένη, είμαι ο Νεκτάριος, είμαι ο Γιάννης είμαι ο Λευτέρης, είμαι ο Μανώλης, είμαι ο Χρήστος, είμαι ο Άρης, είμαι ο Κώστας, είμαι ο Βασίλης, είμαι ο Άκης, είμαι η Μαρία.
